HOŞ GELDİN KASIM

HOŞ GELDİN KASIM ; Yine yapraklar sararmaya başladı. Yine hüzünler çoğaldı ve geldi yine ''SONBAHAR'' ayları dökülen o gözyaşlar kırılan kalpler aslında bize sonbaharı anlatıyor. Kasım ayı üzülenlerin ayı'ymış mutlu olmaya çalışırken meğer mutsuz oluyormuşuz bunu anladım. Düşünmek istersin geceleri yalnız kalmak istersin yakamozları izlersin. Ama bilmiyorsun ki gözlerine bir gram uyku girmez mi ? Haykırmak istersin bazen ağlamak gelir. İçinden ağlayınca geçmiyor bazı şeyler bazen de anılarına yaşanmışlıklara ağlarsın. Ama onlar buna değer mi ? ağlarken uyumak istersin uyuyunca geçer mi ? ya da bir kahve malesef geçmiyor işte; Her bir sonbaharın vedası vardır. Çok sevdiğimiz sandıklarımız var ya aslında hepsi bir yalanmış susmak en iyi cevaptır. susmak bile yetmiyorsa o zaman konuşacaksın her şeyi ! Kalp kırmak ne kadar da kolay ! yaprakların dalı bu yüzden kırılmadı mı ? Kırıldı anlamadan ne olduğunu bilmeden kırıldı. Her kasım ayı geldiğinde her sonbahar mevsimi geldiğinde; Korkuyorum konuşmaktan korkuyorum söylemekten korkuyorum kalp kırmaktan korkuyorum her şeyden benim dalımı çoktan kırmışlar kanadımı kırmışlar uçamıyorum işte; Sadece izliyorum olanları atıyorum içime bir kumbara gibi biriktiriyorum her şeyi kalbime yüreğime dilime sözlerime gözlerime susuyorum öylece dinliyorum sessizce düşünüyorum her gece Sonbaharı bekliyorum cam kenarında oturup kahve içmeyi sararmış dökülen yaprakları esen rüzgarları izliyorum.